Understanding academic dismissal from the student perspective

Ongeveer 40 miljoen Amerikanen hebben wel een studiekrediet, maar geen diploma. Terwijl sommige van deze studenten het hoger onderwijs vrijwillig verlieten, vertrokken anderen onvrijwillig vanwege academisch ontslag of herhaalde lage academische prestaties.

Onlangs gepubliceerd onderzoek van een faculteitslid van de Texas A&M University, San Antonio, probeert te begrijpen hoe studenten die academisch ontslag hebben ervaren, het hebben gedaan en hoe instellingen deze studenten kunnen ondersteunen als ze terugkeren naar de universiteit.

Auteur Ripsimé K. Bledsoe ontdekte dat een meerderheid van de leerlingen een belangrijke levensgebeurtenis meemaakte die bijdroeg aan hun academische tekort, waaronder het verlies van een dierbare of ziekte van zichzelf of anderen. Studenten die na hun ontslag naar de universiteit zijn teruggekeerd, vertoonden een groter zelfbewustzijn, hulpzoekend gedrag en begrip van hoe ze succes konden behalen.

De achtergrond: Terwijl studenten om verschillende redenen afhaken – waarbij recente studies wijzen op de hoge kosten van het hoger onderwijs als een belangrijke drijfveer – zijn academische uitdagingen een veel voorkomende factor. Op veel hogescholen krijgen studenten van wie het cumulatieve cijfergemiddelde onder de 2,0 daalt, een academische proeftijd, gevolgd door academisch ontslag als ze onvoldoende academische vooruitgang boeken.

Uit eerder onderzoek blijkt dat er een leemte bestaat in het creëren van een model voor het herstel van academische ontslagen, een model dat uitdagingen heeft gecreëerd voor instellingen die het overnamebeleid willen beoordelen of programma’s willen opzetten om het probleem aan te pakken, aldus het rapport.

De huidige studie maakt gebruik van enquêtes en interviewgegevens onder studenten van community colleges om inzicht te krijgen in de factoren die hen hebben beïnvloed om terug te keren naar de universiteit en wat hen daarbij heeft geholpen.

Studenten zeggen: De resultaten van het onderzoek toonden aan dat academische bereidheid vanaf de middelbare school niet direct succes op de universiteit voorspelde, aangezien een meerderheid van de studenten op de middelbare school belangrijke voorbereidende cursussen volgde, waaronder AP-lessen of Algebra 2 of hoger, en slechts 40 procent ontwikkelingscursussen volgde op de universiteit. .

Bovendien was bijna de helft van de studenten een “neerwaartse overstap”, waarbij 45 procent werd toegelaten tot een vierjarige universiteit, en 41 procent ooit een vierjarige instelling bezocht. Ongeveer 75 procent van de studenten had zich binnen drie maanden na het voltooien van de middelbare school of een GED aan de universiteit ingeschreven, en de helft van de respondenten slaagde voor een of ander eerstejaars seminar.

Het grootste deel van de studenten met academisch ontslag (43 procent) heeft na hun ontslag direct een beroep gedaan op terugkeer. Een derde keerde een jaar later of langer terug.

Twee derde (67 procent) van de ontslagen studenten zei dat een levensveranderende gebeurtenis de belangrijkste reden was dat hun cijfers daalden, waaronder de dood van iemand uit hun omgeving (26 procent), ziekte (24 procent), de geboorte van een kind (17 procent). procent), uit huis gaan (11 procent), betrokkenheid bij een gewelddadige ervaring (8 procent), verlies van een baan (7 procent) of huwelijksproblemen (6 procent).

In de praktijk brengen: In interviews identificeerden onderzoekers vijf factoren die het ontslag van studenten beïnvloedden en omgekeerd het academische momentum konden beïnvloeden.

1. Bereidheid van de universiteit. Voor sommige studenten heeft de overstap naar de universiteit bijgedragen aan hun ontslag omdat de omgeving uitdagender en minder gestructureerd was. Om dit bij hun terugkeer tegen te gaan, zochten studenten naar meer structuur en gemeenschap om academische prestaties te garanderen, waaronder het investeren in studievaardigheden, het maken van aantekeningen, tijdmanagement en zelfcontrole.
2. Een kritiek incident. Hoewel veel leerlingen te maken kregen met ontslag na een uitdagende ervaring in hun leven, vormde academisch ontslag een keerpunt, vooral voor leerlingen die hun tijd buiten de universiteit doorbrachten om hun doelen en ambities opnieuw te beoordelen. De instelling waar de deelnemers aan de studie deelnamen, eiste van leerlingen dat ze over hun ervaringen nadachten voordat ze zich opnieuw inschreven, wat ook de zelfevaluatie van studenten ten goede kwam. “Als gevolg hiervan kunnen instellingen met een automatisch herstel, een losse structuur of helemaal geen beleid studenten mogelijk beroven van de kritische impact van ontslag uit een academische opleiding en een beroepsprocedure”, aldus het rapport.

3. Effectief lesgeven. Studenten zeiden dat interactie en ondersteuning door docenten een van de belangrijkste succesfactoren in de klas was bij hun terugkeer. Docenten die een sfeer creëerden voor actief leren en participeren waren boeiender en effectiever. Studenten identificeerden ook hun eigen leerstrategieën, waaronder metacognitie en zelfregulering, als eerdere barrières voor succes en nu een aandachtsgebied.
4. Academische veerkracht. De leerlingen die terugkeerden hadden motiverende eigenschappen, waaronder een sterke groeimindset, duidelijke doelen, zelfbeschikking en gevoel van persoonlijke verantwoordelijkheid. Studenten toonden ook veerkracht toen ze met tegenslagen te maken kregen en vonden oplossingen voor de obstakels die ze tegenkwamen, onder meer door zich tot leeftijdsgenoten, docenten of faculteitsleden te wenden.
5. Ondersteunende begeleiding. Alle deelnemers aan het onderzoek namen deel aan gespecialiseerd advies om hen door het beroepsproces te begeleiden en om hulp te bieden bij studiekeuzes, lasten en hoofdvakken. Deze ervaringen waren relationeel, niet transactioneel, en hielpen het hulpzoekende gedrag van studenten op een positieve manier te bevestigen, waardoor de gevoelens van verwarring bij studenten werden verzacht of dat ze op eigen houtje naar hoger onderwijs moesten navigeren.

Dus wat? Hoewel dit onderzoek kenmerken weergeeft van studenten die terugkeren na een academisch ontslag, is er volgens het rapport behoefte aan meer gegevens over de proeftijd, de vrije tijd na ontslag of gedwongen terugtrekking versus vrijwillig vertrek.

Leiders van hogescholen en universiteiten zouden hun beroepsprocedure ook moeten overwegen om grotere banden te creëren tussen studenten en personeel of docenten, in plaats van een automatisch herstelbeleid of een losjes beleid.

“Het formuleren van een goed ontwikkeld, instellingsspecifiek beleid biedt studenten een betekenisvolle mijlpaal om te stoppen, steun te zoeken en opnieuw te beoordelen”, schreef Bledsoe.

De studie pleit niet voor ontslagprogramma’s, maar vraagt ​​institutionele leiders wel om beleid te creëren met meer bewustzijn van de verschillende factoren die van invloed zijn op academisch succes en om ontslag te koppelen aan ondersteunende systemen.

Ontvang elke doordeweekse ochtend meer van dit soort inhoud rechtstreeks in uw inbox. Abonneer u hier.